mijn transplantatie
mijn transplantatie
Het wachten Sinds 15 November 2002 stond ik dan op de wachtlijst, deze periode is de moeilijkste periode volgens mij persoonlijk vermits, daar je eigenlijk vanaf dan niet meer vrij bent, je bent als het ware met een navelstreng verbonden met de transplantatie coordinatie , daar ze je elk moment kunnen oproepen.Dez periode kan lang aanslepen vermits er een geschikte donor voor U moet gevonden worden. De gemiddelde wachttijd is momenteel 8 maanden, gans deze periode moest ik konstant bereikbaar zijn , hiervoor had ik buiten mijn gewoon telefoon toestel een GSM ook nog een bieper bij mij, daar er op het ogenblik dat er een donor is je onmiddelijk bereikbaar moet zijn, en binnen de vier moet geopereerd zijn. Gelukkig heeft dit voor mij niet zolang geduurd, drie maanden is zeer snel. Eindelijk was hetzo ver. Wij hadden juist de verjaardag van mijn dochter gevierd en iedereen was net naar huis toen het verlossende telefoontje kwam. OP dat moment valt er een gelatenheid over je een , je begint vanalles te denken en nog vlug enkele zaken te regelen totdat de ziekenwagen vor de deur staat. Alles gaat zeer snel, op 20 minuten was ik in het hospitaal en werd voorbereid voor de operaties , een reeks onderzoeken volgt er om te zien of je konditie in orde is en of je geen andere ziektes op dat ogenblik hebt. De operatie kamer is dan al gereed gemaakt en om negen uur werd ik naar de operatiezaal gereden , nna nog afscheid genomen te hebben van vrouw en kinderen. Dit is wel een zeer zwaar moment daar je naar iets volledig onbekend gaat. Het tenslotte een zware ingreep, die je verdere leven bepaald. Ik werd gerust gesteld door de dokters en onder narcose gebracht . De operatie verliep vlekkeloos , maar hier weet je achteraf niets meer, je word onder narcose gehouden en goed gevolgd door het medisch team op intensieve zorgen, alles verliep prima en na anderhalve dag mocht ik reeds naar de kamer.
links naar goede info
Mijn harttransplantatie Op 20 augustus 2002 kreeg ik het bericht dat ik een transplantatie moest ondergaan . Dit kwam niet heel onverwachts , daar ik reeds vele jaren sukkelde met een hartafwijking die niet adekwaat kon behandeld worden met de huidige medicatie. Daar mijn toestand zo vlug achteruit ging werd dan ook besloten om een transplantatie te overwegen . Hiervoor moet je een ganse reeks onderzoeken ondergaan om te zien of je wel verder medisch in orde bent om deze ingreep te kunnen ondergaan. Deze onderzoeken duren ongeveer een week in het het ziekenhuis en daarna nog enkele bijkomende onderzoeken, als ze dan alle resultaten hebben wordt er door het medische team beslist of je in aanmerking komt voor de transplantatie. Deze weken zijn zeer spannend en je bent blij dat het uiteindelijk antwoord komt dat je op de lijst geplaatst bent.